هجـــران اگر هست ز بی مهری ما نيست

ياد تو به يک لحظه از اين سينه جدا نيست

گر دوری و هجـــر تو پسندد غم ايــــام

آخر چه توان کرد قضــــا در کف ما نيسـت

دل سوخت ز بد عهــدی دوران و چه تدبير

بر حکم ازل جز سر تسـليم و رضا نيست

باور مکن ار بازی ايام چنين خواست ،

در عمق دلــم بر رُخت امّيد لقا نيست

کاری نبــرد پيش بسـی دوری و هجــران

در محفل دل جز همه الطاف شما نيست

عشقت ازلـــی و غم عشقت ابــــدی بود

دلداگــی و عشق تـــرا ره به فنا نيســت

ای ماه درخشــان به شب تيــره و تارم

جز پرتو مهــرت به دلــم نور بقـــا نيست 

سعيد رضا اكبري